Het meeste werd terug in de gemeenschap verspreid via liefdadigheidsinstellingen en ziekenhuizen van de kerk (scroll naar beneden naar 'Geschiedenis van naastenliefde in de kerk' ).

Sommige werden door de staat ingenomen en werden uiteindelijk eigendom van mensen (zie bijvoorbeeld Ontbinding van de kloosters: continentale precedenten).

Sommige werden omgevormd tot gebouwen, iconen, fresco's, standbeelden en andere vormen van mecenaat.

De rest werd omgezet in onroerend goed, edelmetaal en andere investeringen. Dit restant is misschien een bescheiden fractie van het totale geld dat door de kerk is gestroomd, maar telt door de eeuwen heen wel op.

Het simpele antwoord is niemand weet precies hoeveel geld de kerk heeft behouden.

Geld kan worden uitgegeven, zoals in andere antwoorden werd aangegeven, maar de rijkdom van de kerk was meestal onroerend goed - land waar geld vandaan kwam - en dat eigendom kon niet worden vervreemd ( mortmain) . Die rijkdom maakte de kerk op de meeste plaatsen de grootste landeigenaar totdat ze werd geconfisqueerd - een onregelmatig proces dat op verschillende momenten in verschillende landen plaatsvond. Een niet-uitputtende lijst:

• In Engeland werd het grootste deel van de rijkdom van de kerk geconfisqueerd bij de ontbinding van de kloosters. Andere protestantse landen hadden vergelijkbare processen door de reformatie.
• In het Oostenrijkse rijk nam Josep II in 1780-1790 veel kloosters in beslag.
• In Frankrijk , werden de eigendommen van de kerk biens nationaux in 1789.
• In Spanje vond een reeks kerkelijke confiscaties plaats in de 19e eeuw, voornamelijk in 1836-37 en 1855.

de kerk is geen bedrijf, de paus is niet de CEO. Elke parochie en bisdom is een juridische entiteit in het canoniek recht en vaak in het burgerlijk recht. Hetzelfde voor elke religieuze orde. Administratief zijn ze allemaal onafhankelijk.

Veel bisdommen hebben meer patrimonium dan de Heilige Stoel. Het bisdom Rome zelf heeft een veel groter patrimonium, persoonlijk en budget dan de Heilige Stoel (ja, de Heilige Stoel is juridisch en administratief gescheiden van het bisdom Rome, zelfs als de paus rechtstreeks aan het hoofd staat van beide. een andere entiteit.)

Nationale bisschoppenconferenties zijn geen eigenaren van bisdommen en zijn zelfs geen 'superieuren' behalve in een aantal zeer beperkte rollen.

In Brazilië zijn sommige mensen verbaasd dat de katholieke universiteiten zijn volledig onafhankelijk van elkaar. Ze behoren tot stichtingen, die enigszins worden gecontroleerd door de respectievelijke bisdommen, en er is geen "Nationale Administratie van Katholieke Universiteiten" of een entiteit die ze allemaal bezit en controleert.

deze feiten hebben een zeer sterke theologische grondslag in de katholieke ecclesiologie en de relevante rol van bisdommen en bisschoppen.

Een andere belangrijke factor is dat patrimonium en inkomen verschillen van winst, er zijn hoge kosten verbonden aan het runnen van scholen of ziekenhuizen, enz., zelfs om de kerk draaiende te houden: persoonlijk, gebouwen, enz.

Een ander goed voorbeeld is toen de Engelse koning de Tempeliersorde onteigend. Ja, ze hadden veel land en veel inkomen. Maar verhoudingsgewijs heel weinig opgeslagen geld, omdat het grootste deel van het inkomen werd uitgegeven om zowel het leger als de liefdadigheidsactiviteiten van de orde te ondersteunen. In sommige gevallen waren de vertegenwoordigers van de koning verbaasd dat er in een groot kasteel alleen zeer oude meubels waren, bruikbaar, in goede staat, maar niet van grote waarde als ze werden verkocht [boek van Daniel Rops, denk ik]. Dus de koning was erg teleurgesteld. Er zijn veel van dit soort voorbeelden, waarbij de onteigende koning verwachtte de jackpot te winnen om teleurgesteld te zijn.

Sommige parochies publiceren financiële overzichten. dit is wat ik me herinner uit het jaar 2001, van een kerk in Campinas, SP, Brazilië. Ik ging daar naar de mis. het gebouw: neogotische kerk, biedt plaats aan honderden mensen binnen, 2 torengevel. Ik herinner me de cijfers niet precies, maar ongeveer, aangezien ze elke maand min of meer hetzelfde waren.

Totaal maandbudget: R $ 15K (op dat moment misschien ongeveer US $ 4.000) de helft van de inkomsten waren schenkingen, maar ze hadden ook huur van parochiebezit. Ik denk dat ze de verhuurders waren van een bakkerij en iets anders.

• ondersteuning van het bisdom: RS 1k
• steun voor nonnenklooster: RS 3K
• priester salaris: RS 1.5 (hetzelfde als mijn masterbeurs, dus je kunt zien hoe weinig het is. Maar hij zou in de kerk kunnen wonen)
• besparing om te betalen voor geplande renovatie van gebouwen: RS 3k
• licht, water, internet: R $ 3K
• liturgische kosten: R $ 2k
• andere betalen rekeningen, willekeurige uitgaven: RS 500
• liefdadigheid aan de armen: R $ 1.000
• en deze maand konden we niets sparen en hebben we nog steeds liefdadigheid te doen! help alstublieft!

de priester zou echt een regel schrijven zoals de laatste aan het einde van de financiële verklaring die in de kerk is gepubliceerd

zoals je kunt zien, meer dan 90% van het inkomen wordt lokaal besteed (het klooster ligt precies aan de overkant van de kerk, en de nonnen hebben veel werk verricht voor de parochie). Het bisdom krijgt maar een klein deel. De Heilige Stoel krijgt een nog kleinere bijdrage van de bisdommen: de laatste keer dat ik controleerde dat het budget van de Heilige Stoel een paar honderd miljoen dollar was - met 2000 werknemers is dat niet veel.

Kortom, wat gebeurde er met de lokale rijkdom van de kerk is een vraag die alleen lokaal kan worden beantwoord.

Door de eeuwen heen is het grootste deel van de inkomsten van de rooms-katholieke kerk natuurlijk besteed. Uitgaven hebben meestal een gelijk inkomen.

De totale rijkdom die eigendom is van de Rooms-Katholieke Kerk moet immens zijn, maar wie bezit hoeveel ervan?

Welke personen en instellingen hebben hun naam op de daden aan duizenden en duizenden stukken van het onroerend goed van de rooms-katholieke kerk, financiële investeringen, enz. over de hele wereld?

Is een parochiekerk eigendom van de parochianen, van de pastoors terwijl ze daar gestationeerd zijn, door het bisdom, door het aartsdiochese, of door het Vaticaan zelf?

Waar komen de inkomsten vandaan om een ​​parochiekerk te onderhouden en waar gaat de winst van die inkomsten naartoe?

Is de rooms-katholieke kerk een enkele instelling met ontelbare duizenden bronnen van inkomsten en uitgaven, of is het een groepsinstelling die vele duizenden kleinere instellingen omvat, elk met een paar bronnen van inkomsten en uitgaven?

Ik vermoed dat het OP zich inbeeldt dat de paus en de ambtenaren van het Vaticaan eigenaar zijn van of zeggenschap hebben over alle rijkdom, bezittingen, inkomsten (en uitgaven) van alle rooms-katholieke kerkinstellingen, en ik vermoed dat eigendom en controle in werkelijkheid iets meer gedecentraliseerd zijn. En ik vermoed dat hij vergeet dat inkomsten en uitgaven meestal ongeveer gelijk zijn.