Vraag:
Hoe kunnen we er zeker van zijn dat een bepaalde historische bewering waar en nauwkeurig is?
user17259
2016-04-19 18:49:55 UTC
view on stackexchange narkive permalink

De studie van de geschiedenis is sterk afhankelijk van tekstuele records, die tot op zekere hoogte waardevol of subjectief zijn. Erger nog, aangezien peer-review in het verleden geen strikte praktijk was, is het redelijk mogelijk dat sommige historische beweringen, hoe overtuigend ook, opzettelijk zijn verzonnen of verdraaid. Dit is vooral mogelijk in gevallen waarin er maar heel weinig mensen waren die getuige waren van een bepaalde gebeurtenis, waardoor ze gemakkelijk konden overdrijven of ontkennen wat ze zagen.


Historici raadplegen veel primaire bronnen om de historiciteit van een bepaalde gebeurtenis te verifiëren. Maar wat als er maar één of heel weinig primaire bronnen zijn? Hoe kunnen ze ervoor zorgen dat deze bronnen waar en nauwkeurig zijn? Of kunnen ze?

J. Jeffers van de [British History Podcast] (https://www.thebritishhistorypodcast.com/) suggereert dat we eerst de records gebruiken die we hebben, en ten tweede dat we analoge culturen / gebeurtenissen onderzoeken op plausibiliteit. De fundamentele veronderstelling is natuurlijk dat je het hele primaire en het geloofwaardige deel van het secundaire onderzoek hebt gelezen.
Twee antwoorden:
o.m.
2016-04-19 20:39:43 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Ze moeten voorzichtig zijn, en toch zijn er controverses en fouten.

  • Wat is er bekend over de auteur en had hij of zij een agenda? Overweeg de donatie van Constantijn.
  • Zijn er artefacten die het verhaal ondersteunen? De ontdekking van Troy door Schliemann is een voorbeeld.
  • Zijn er andere bronnen? Zou je andere bronnen verwachten als het verhaal echt was? Buitengewone claims vereisen buitengewoon bewijs.
Een goed voorbeeld hiervan in actie is het (nu betwiste) verhaal van de [Viking Blood Eagle] (https://en.wikipedia.org/wiki/Blood_eagle#Authenticity). Voor tegenstanders faalt het op alle bovenstaande accounts. Het werd pas lang na de kerstening gerapporteerd (waar ze er vermoedelijk belang bij hadden de wreedheid van heidenen te bespotten), en alle verwijzingen gaan terug naar slechts twee originele bronnen.
Goed antwoord! Ik heb slechts twee vervolgvragen: staan ​​historici open voor de mogelijkheid dat er in sommige gevallen geen manier is om te verifiëren of een vermeende gebeurtenis echt heeft plaatsgevonden? En is er een sceptische beweging in de discipline geschiedenis zoals er is in de wetenschap?
@T.E.D. : let op, dit kan beide kanten op. Men kan een theorie in twijfel trekken door erop te wijzen dat sommige groepen een voordeel hadden kunnen behalen door haar te verspreiden, maar dit mag niet alleen worden gezien als een definitief bewijs ertegen. De moderne in diskrediet gebrachte bewering kan worden beïnvloed door iemands ideologische opvattingen, net als de oorspronkelijke theorie. Ja, iemand van toen had er interesse in kunnen hebben om iets op of af te spelen, maar toch, iemand van vandaag kan er belang bij hebben om die groep uit het verleden als leugenaars te presenteren.
Tyler Durden
2016-04-19 22:08:02 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Dit is een zeer geldige vraag en het antwoord is traditioneel dat de historicus zijn oordeel gebruikt in combinatie met logica en aanvullende informatie om beweringen te evalueren.

Allereerst beweren veel historici niet dat aan de authenticiteit van de informatie die ze rapporteren, rapporteren ze het gewoon. Herodotus zal bijvoorbeeld gewoon zeggen "zo-en-zo vertelde me zo en zo". Soms zal hij zeggen "ik vond dit ongelooflijk omdat ..." en dan zijn redenen geven.

Veel historici doen dit niet eens, ze accepteren gewoon wat ze lezen en herhalen het kritiekloos. Om deze reden kun je in veel boeken dezelfde fout steeds opnieuw zien. De belangrijkste bron van informatie over de Amerikaanse Revolutie is bijvoorbeeld het boek Storia della guerra dell 'Independenza d'America (1809) van de Italiaan Carlo Botta. Dit boek werd in het Engels vertaald en op grote schaal gebruikt door Amerikaanse historici om de Amerikaanse revolutie te 'documenteren', ook al sprak Botta geen goed Engels en was ze zelfs nooit in Amerika geweest. Dientengevolge zitten Amerikaanse geschiedenisboeken vol met onjuiste of verminkte informatie die Botta heeft verzonnen of overdreven.

Om je vraag specifieker te beantwoorden, kan een historicus afleiden wat er is gebeurd door middel van logica en aanvullende informatie. Je zult bijvoorbeeld soms de bewering zien dat de Sovjets Pruisen met Russen koloniseerden nadat ze het in de Tweede Wereldoorlog hadden veroverd, maar als je daadwerkelijk naar Kaliningrad gaat, voorheen bekend als Konigsberg, zul je daar veel Polen vinden, en dat zijn ze in feite verreweg de dominante groep. Hieruit zou je kunnen afleiden dat er een systematische poging werd gedaan om Polen in het veroverde Pruisen te introduceren, zelfs als je dit niet wist uit gedocumenteerd bewijs. U kunt onderpandbewijs gebruiken om af te leiden wat moet is gebeurd, zelfs als het niet gedocumenteerd is of onjuist is gedocumenteerd.



Deze Q&A is automatisch vertaald vanuit de Engelse taal.De originele inhoud is beschikbaar op stackexchange, waarvoor we bedanken voor de cc by-sa 3.0-licentie waaronder het wordt gedistribueerd.
Loading...