Er is onlangs een boek gepubliceerd met de titel "Christian Slaves, Muslim Masters: White Slavery in the Mediterranean, the Barbary Coast, and Italy, 1500-1800" door Robert Davis, een professor aan de Ohio State University.

Volgens het boek waren slavenmarkten met christelijke slaven gekidnapt of overvallen vanuit Europa of van Europese schepen te koop op slavenmarkten aan de kust van Barbary, totdat de handel werd stilgelegd door de invasie van Algiers door de Fransen in 1830.

Deze antwoorden hebben geen betrekking op slavernij in Turkije. Volgens Wikipedia:

In 1830 gaf een firman van Sultan Mahmud II vrijheid aan blanke slaven. Deze categorie omvatte de Circassians, die de gewoonte hadden hun eigen kinderen te verkopen, tot slaaf gemaakte Grieken die in 1821 tegen het rijk in opstand waren gekomen, en enkele anderen. Een andere firman die de handel in Circassische kinderen afschafte, werd uitgegeven in oktober 1854. Een firman voor de Pasja van Egypte werd uitgegeven in 1857 en een order voor de viziers van verschillende lokale autoriteiten in het Nabije Oosten, zoals de Balkan en Cyprus, in 1858 , verbood de handel in Zanj-slaven, maar beval niet de bevrijding van degenen die al tot slaaf waren gemaakt.

Dit artikel maakt duidelijk dat de slavernij niettemin tot ver in de 20ste eeuw voortduurt. Ottomaanse en Egyptische slaven kwamen in die tijd meestal uit de regio's van de Balcans en de Kaukasus die technisch gezien in Europa liggen.

De Eerste Barbary War in 1805, vereeuwigd in de lijn " to the shores of Tripoli " in de US Marines 'Hymn, werd uitgevochten om te voorkomen:

Barbarijse corsair [s] leidden aanvallen op Amerikaanse koopvaardijschepen in een poging losgeld af te persen voor het leven van gevangen zeelieden, en uiteindelijk eerbetoon aan de Verenigde Staten om verdere aanvallen te voorkomen, zoals ze deden met de verschillende Europese staten.

Het volgende is een anekdotisch verhaal van mijn moeder dat ik me uit mijn hoofd herinner:

Ze was in de kleedkamer van een kledingwinkel (in Athene, in de jaren 80 of 90) en hoorde de bediende, die in het verleden hadden samengespannen om jonge vrouwen te ontvoeren om een ​​harem te leveren, en die het verhaal doorbrachten aan een vriend van haar.

Het incident werd haar gedenkwaardig gemaakt vanwege de methode die ze gebruikten: ze plaatsten een advertentie in de krant op zoek naar een actrice of danseres (of iets dergelijks), en tijdens het interview vertelden ze het slachtoffer dat het is een zeer kleine rol, duurt niet lang, u hoeft het niet aan uw familie of vrienden te vertellen . Dat is zo ongeveer wat ze hoorde, en vertelde me dat haar een soortgelijk aanbod was gedaan toen ze enige tijd daarvoor op zoek was naar werk.

Ze merkte ook op dat deze methode tegenwoordig vrijwel is uitgestorven (eind jaren '90). toentertijd) als gevolg van de ineenstorting van de Sovjet-Unie en de aanvoer van emigranten uit deze landen.

Ik zal om meer details vragen wanneer we de volgende keer spreken en dit antwoord dienovereenkomstig bijwerken. Nogmaals, dit is een anekdotisch verslag dat ik uit het hoofd doorgeef, dus neem het met een flinke snuf zout.

Meer info : Het jaar was waarschijnlijk '87 en het was niet de verzorger die deel uitmaakte van het plan, het was haar vriend, die in de vijftig was en onlangs uit de gevangenis kwam. De winkel bevond zich in de welvarende wijk Kolonaki. De advertenties zouden in de Ta Nea ( The News ) krant worden geplaatst.

Mijn moeder zocht werk in '83 en ging voor een interview , naar een verhuurde danszaal in de Atheense buitenwijk Kallithea. Daar waren een man en een vrouw, die zich voorstelden als man en vrouw. Ze waren op zoek naar een groep dansers of figuranten om naar Australië te sturen, met een tussenstop in het Midden-Oosten. De man was erg opgewonden over haar, maar om de een of andere reden vond ze zijn uiterlijk niet leuk, en na een tijdje kwam er een andere vrouw binnen, die ze weghaalden en zichzelf voorstelden als broer en zus.

Dus alsjeblieft, rechtstreeks uit de paardenmond van een internetvreemde moeder.